Szczegóły

Kategoria: Ełk

Pojezierze Ełckie (842.86, niem. Lycker Seengebiet) – część składowa Pojezierza Mazurskiego. Ma powierzchnię około 2630 km²[1]. Na północy sąsiaduje z Krainą Węgorapy, na północnym wschodzie ze Wzgórzami Szeskimi i Pojezierzem Zachodniosuwalskim (Wyniesieniem Oleckim), na wschodzie z Równiną Augustowską (Pagórkami Augustowskimi), na południu z Kotliną Biebrzańską i Wysoczyzną Kolneńską, na zachodzie z Równiną Mazurską (Obniżeniem Piskim i Równiną Bemowską) i Krainą Wielkich Jezior Mazurskich (Pojezierzem Orzyskim i Wyniesieniem Pozezdrzańsko-Kożuchowskim). Główne miejscowości regionu to Ełk i Olecko (na granicy z Pojezierzem Zachodniosuwalskim), a także Biała Piska i Rajgród. Większość obszaru leży w granicach powiatu ełckiego, część oleckiego, a fragmenty również augustowskiego, grajewskiego, piskiego, giżyckiego, węgorzewskiego i gołdapskiego.

Południowa granica mezoregionu jest jednocześnie granicą Pojezierza Mazurskiego i w ogóle pasu polskich pojezierzy i obszaru młodoglacjalnego wyznaczonego przez zasięg zlodowacenia północnopolskiego. Wschodnia zaś jest granicą między Pojezierzem Mazurskim w ścisłym znaczeniu a Pojezierzem Litewskim (zwanym w polskich granicach Suwalskim). Granice te w przybliżeniu odpowiadają historycznym granicom Prus, Mazowsza i Suwalszczyzny, a obecnie województw warmińsko-mazurskiego i podlaskiego.

Pojezierze Ełckie dzielone jest na siedem mikroregionów:[2]:

842.867 Wzgórza Piłackie (94 km²)
842.866 Puszcza Borecka (265 km²)
842.865 Pojezierze Łaśmiadzkie (Pojezierze Ełckie Właściwe) (813 km²)
842.864 Wyniesienie Bargłowsko-Milewskie (432 km²)
842.863 Obniżenie Selmęckie (Pojezierze Rajgrodzkie) (480 km²)
842.862 Wzgórza Dybowsko-Wiśniowskie (274 km²)
842.861 Wysoczyzna Białej Piskiej (326 km²)
Północna i centralna część Pojezierza Ełckiego włączana jest do tzw. Mazur Garbatych. Jest to obszar pagórkowaty z kilkoma dużymi jeziorami i kompleksami leśnymi[3]. Największe jeziora mezoregionu to Łaśmiady, Łaźno, Jezioro Rajgrodzkie, Selmęt Wielki. Przez centrum obszaru przepływa z północnego zachodu na południowy wschód Ełk, a mniej więcej równolegle do niego Wissa i Lega. Wpadają one do Biebrzy na południowy wschód od pojezierza. Na terenie mezoregionu wyznaczono trzy obszar mające znaczenie dla Wspólnoty: Ostoja Borecka (PLH280016), Murawy na Pojezierzu Ełckim (PLH280041) i Jezioro Woszczelskie (PLH280034) oraz obszar specjalnej ochrony ptaków Puszcza Borecka (PLB280006). Poza tym znajduje się tam kilka rezerwatów przyrody (Ostoja Bobrów Bartosze, Borki, Lipowy Jar, Mazury, Piłackie Wzgórza) i obszarów chronionego krajobrazu (Pojezierze Ełckie, Jeziora Rajgrodzkie, Pojezierze Rajgrodzkie, Puszczy Boreckiej, Jezior Oleckich, Doliny Legi, Wzgórz Dybowskich oraz fragmenty innych OChK).

źródło: wikipedia

Szczegóły

Kategoria: Ełk

Miasto Ełk leży w północno-wschodniej części Polski - na mazurach. Lokalizacja Miasta w sercu Mazur czyni je najlepszą opcją jako baza wypadowa, podczas zwiedzania Mazur Garbatych.

Z Warszawy do Ełku jest ~ 200 km

Z Gdańska do Ełku jest ~ 300 km

Z Olsztyna do Ełku jest ~ 155 km

Z Kowna (Litwa) do Ełku jest ~ 180 km

Z Wilna (Litwa) do Ełku jest ~ 256 km

Transport do Ełku nie sprawia trudności.  Po naciśnięciu na mapie kwadratu z lotniskiem uzyskasz szczegółowe informacje na temat możliwości transportu z danego miejsca.

Generalnie, w celu wyszukania środka komunikacji / transportu z dowolnego miejsca Polski do Ełku, polecamy używanie wyszukiwarki połączeń https://www.e-podroznik.pl - wyszuka ona dla Państwa wszelkie dostępne opcje połączeń wraz ze szczegółowymi informacjami.

Szczegóły

Kategoria: Ełk

Szczegóły

Kategoria: Ełk

Szczegóły

Kategoria: Ełk

Szczegóły

Kategoria: Ełk

Szczegóły

Kategoria: Ełk

Miasto Ełk posiada własny hymn, który codziennie o godz. 12:00 rozbrzmiewa z wierzy dużego kościoła na 4 strony świata.

Wkrótce przygotujemy hymn Ełku do posłuchania.

Szczegóły

Kategoria: Ełk

w przygotowaniu...wróć tutaj za jakiś czas.

Szczegóły

Kategoria: Ełk

Herb używany w czasach przedwojennych. Ukazujący wyobrażenie Janusa - Boga o dwóch twarzach.

Herb Ełku w latach 1967-1999

W związku z wizytą w mieście papieża Jana Pawła II w 1999 roku zmienił się herb miasta Ełk. Zmianie uległa kolorystyka herbu, dodano też insygnia papieskie. Obecny herb o błękitnym polu herbowym przedstawia wyskakującego z lasu, symbolizowanego w herbie przez dwa drzewa liściaste, białego jelenia. Poroże, język i kopyta jelenia koloru czerwonego, drzewa w kolorze żółtym. Insygnia papieskie - tiara i dwa skrzyżowane pastorały - umieszczono w prawym górnym (heraldycznie, czyli lewym górnym na ekranie) rogu pola herbowego.

Szczegóły

Kategoria: Ełk

Początki osady

W drugiej połowie XIII w. do zachodnich krańców ziemi ziem pruskich dotarły zastępy rycerzy w białych płaszczach z czarnym krzyżem. Krzyżacy wspólnie z książętami polskimi dokonali krwawego podboju ziem jaćwieskich, sięgających mniej więcej dzisiejszego Ełku po Augustów i Suwałki. Waleczność wojowników jaćwieskich już w XII w. wychwalał sam mistrz Wincenty Kadłubek. Dopiero zakon złamał ich opór. Nad Jeziorem Ełckim, być może na zgliszczach jaćwieskiego grodu, stanęła drewniano-ziemna strażnica krzyżacka. Dopiero pod koniec XIV w. komtur bałgijski, późniejszy wielki mistrz Ulrich von Jungingen, rozpoczął budowę zamku, który stanowił siedzibę prokuratora, podległemu komturowi bałgijskiemu. Prace nad zamkiem ukończono w 1408 r., w przededniu wielkiej wojny z Polską. Warownia miała zabezpieczać państwo zakonne od ataku z południowego wschodu, od strony Litwy i Mazowsza. Była to najdalej na wschód wysunięta placówka zakonna w Prusach, która nie należała do bezpiecznych. Mimo to nad brzegiem jeziora naprzeciw zamku powstała wkrótce osada rzemieślnicza. Wody jeziora i rzeki Ełk obfitowały w ryby, dawało to impuls do rozwoju rybołówstwa. Pobliskie puszcze sprzyjały rozwojowi bartnictwa i łowiectwa. Mimo grożących mieszkańcom napadów litewskich w te rejony chętnie przybywali osadnicy z Niemiec i Mazowsza.

Na dawnej wyspie, obecnie nad jeziorem Ełckim w zachodniej części miasta, przy drodze prowadzącej po sztucznie usypanej grobli, znajdują się ruiny krzyżackiego zamku. Obiekt, który w minionych wiekach był wielokrotnie przebudowywany, niszczony przez pożary, dewastowany przez użytkowników, przypomina raczej smutny relikt czasów komunistycznych, a nie zabytek z czasów średniowiecza. Wyjaśnienie takiego stanu znajdziemy w historii miasta, którego losy silnie związane były z dziejami warowni krzyżackiej. W pierwszym okresie wojen polsko-krzyżackich miasto i osada zostały spalone. Ważny strategicznie zamek został odbudowany. W ełckim zamku książę Witold prowadził rozmowy z krzyżakami. Nie mniej żywotna okazała się osada, w której wciąż przybywało mieszkańców.


XV wiek

W 1425 r. wielki mistrz Paweł von Russdorf nadał osadzie przywilej lokacyjny. Sołtysem został wtedy Bartosz Bratomil. Osada nazwę wzięła od pobliskiej rzeki Łek. U Jaćwingów słowo oznaczało najprawdopodobniej "białą wodę". Inni badacze wywodzą nazwę miasta od polskiego słowa "łęk", co oznacza łąkę. Krzyżacy nadali osadzie nazwę w brzmieniu niemieckim. W późniejszych źródłach podawano ją różnie: Licke, Lik, Licce, Lueck, Lyck. Ełk położony był na bocznym szlaku handlowym wiodącym z Mazowsza najkrótszą drogą do Królewca. Osada rozwijała się szybko i zapewne już w 1435 r. uzyskała odnowienie praw sprzed 10 lat. Nie zachował się dokument lokacyjny i dlatego wśród historyków nie ma pewności, czy podana data lokacji jest niepodważalna. Rozwój Ełku zahamowały dalsze konflikty zbrojne Polski i zakonu. Największych zniszczeń okolica doświadczyła podczas wojny trzynastoletniej. Przeciwko krzyżackiej załodze zamku wystąpiła okoliczna ludność. Zamek zdobyto, a garnizon wycięto (oszczędzono jedynie braci zakonnych). Warownia do końca wojny pozostała w polskich rękach. Odwetowe wypady krzyżackie skupiły się na osadzie. Po pokoju toruńskim osada pozostało w granicach państwa krzyżackiego, co było dużym zaskoczeniem dla mieszkańców. Zerwaniu uległy kontakty handlowe z Mazowszem. W drugiej połowie XV w. w Ełku założona została szkoła przykościelna.

Ełk w Prusach Książęcych

W 1520 r. jeszcze raz doszło do oblężenia ełckiej warowni. Wówczas zamek zaatakowali liczący ok. 2 tys. ludzi oddziały wojsk mazowieckich. Do szturmu przystąpiono 10 marca. Atak poprowadzono wzdłuż drewnianych mostów. Krzyżacy otworzyli ogień z murów, dodatkowo wysłali na jezioro łodzie ze strzelcami, którzy dziesiątkowali atakujących. Szturm został krwawo odparty. Nie wiemy nic o zniszczeniu miasta. W 1525 r. wielki mistrz Albrecht Hohenzollern złożył hołd królowi Polski Zygmuntowi I Staremu. Z mapy znikło państwo zakonne, zastąpione przez świeckie Prusy Książęce. Po sekularyzacji zamek stał się siedzibą książęcego starosty. Miasteczko zamieszkiwali wówczas osadnicy z Mazowsza. Wyraźnie zaznaczył się problem komunikacji niemieckich duchownych z polskojęzycznymi wiernymi. Na polecenie księcia Albrechta zaczęto sprowadzać księży z innych miast. Wówczas do Ełku przybył Jan z Sącza i został proboszczem tutejszej parafii luterańskiej. Zaczął nawet wydawać czasopismo dla ludności. Powstała wówczas pierwsza na Mazurach polska oficyna wydawnicza (1551). Ksiądz Małecki był nadzorcą szkoły, w której nauczano w języku polskim. Przez starania i współpracę z Uniwersytetem Królewieckim szkoła uzyskała od margrabiego Jerzego Fryderyka rangę szkoły prowincjonalnej, a następnie w roku 1599, została podniesiona do rangi szkoły książęcej.

XVII i XVIII wiek

Na początku XVII w. wydawać się mogło, że troski mieszkańców Ełku związane z zagrożeniem wojennym ustały. Prusy były lennikiem Polski, ożywiły się kontakty z Mazowszem i Litwą. Jednak Ełk mimo korzystnej sytuacji ekonomicznej, nie mógł się intensywnie rozwijać z powodu nękających go epidemii dżumy w roku ? 1559, 1563, 1653 oraz 1709 i 1710. Wkrótce po trzeciej wielkiej epidemii w czasie potopu szwedzkiego, w 1656 r., miał miejsce najazd tatarski. Osada została doszczętnie zniszczona. Podjęto wówczas wielką odbudowę. 23 sierpnia 1669 r. wielki elektor Fryderyk Wilhelm nadał miejscowości prawa miejskie i wiele przywilejów, w tym możliwość organizowania targów i jarmarków. Ełk stał się miastem. Dominował w nim drewniana zabudowa. Było to przyczyną wielu uciążliwych pożarów w roku 1688 i 1695. Liczba mieszkańców nie przekraczała 1 000. Uniezależnienie się Prus przyniosło m.in. zmianę szlaków handlowych. Ełk pozostał na uboczu ważniejszych traktów, stając się regionalnym ośrodkiem gospodarczym. Nie omijały go też inne klęski elementarne. Zaraza na początku XVIII w. zdziesiątkowała mieszkańców. Przy życiu został co 10 obywatel. Ełk powoli dźwigał się z upadku. W 1720 r. otwarto szkołę miejską, a w 1764 pierwszą aptekę.

XIX i XX wiek

Ełk z początku XIX w. nie różnił się wiele od miasta z drugiej połowy XVII w. Nadal przeważały drewniane budynki. Ludność w mieście była głównie polska. Działały polskie organizacje społeczne m.in. Mazurska Partia Ludowa, powstała polska gazeta Przyjaciel Ludu Ełcki, wydawano również polskie książki. Impulsem do rozwoju gospodarczego miasta stało się otwarcie w 1885 r. linii kolejowej, która połączyła Ełk z Piszem i Olsztynem. W latach 1893-1894 wybudowano drugi tor na odcinku Ełk - Korsze, a wiosną 1914 r. została oddana do użytku kolej wąskotorowa Ełk - Turów. Wszystkie te przedsięwzięcia spowodowały, że Ełk stał się ważnym węzłem kolejowym prowincji wschodniopruskiej, a rozwój aglomeracji uwarunkowała konieczność budowy infrastruktury technicznej miasta. Na przełomie XIX i XX wieku miasto otrzymało nowoczesną kanalizację, gazownię, a w 1912 r. w Ełku było 700 numerów telefonicznych. Miasto zaczęło rozwijać się wzdłuż ulicy Mickiewicza Armii Krajowej i Wojska Polskiego (obecne nazwy). Podczas I wojny światowej przez Ełk przeszły odziały rosyjskie atakujące Prusy Wschodnie. Miasto ponownie zostało znacznie zniszczone. Po zakończeniu działań wojennych podjęto odbudowę. Pojawiły się nowe fabryki maszyn, tartaki, cegielnie i karczmy. W 1945 r. o Ełk toczyły się zaciekłe walki. Wkraczający do miasta Sowieci traktowali ośrodek jako miasto niemieckie. Zniszczeniu uległo blisko 50% zabudowy. Po wojnie Ełk był wyludnionym miastem powiatowym, zasiedlono go mieszkańcami z Kresów: Grodzieńszczyzny i Wileńszczyzny. Dziś ma ponad 56 tys. mieszkańców, a największą atrakcją jest położenie w jednym z najpiękniejszych zakątków Polski

Szczegóły

Kategoria: Ełk

Szczegóły

Kategoria: Ełk

There is a possibility to disable access to the front of your site.

How to enable the offline page?
Step 1: Go to "System -> Global Configuration -> Site".
Step 2: Click on "Yes" for "Site Offline" option.
Step 3: Fill in a text for "Offline Message" to give your visitors some explanation about why your website is unavailable.
Step 4: Click on "Save" to save your settings.

How to customize the offline page?
You need to edit the following file: /templates/jm-services/offline.php

Szczegóły

Kategoria: Ełk

miasto Ełk